topar

    verb intransitiu
  1. stoßen (amb an ac, contra gegen ac).
  2. també figuradament zusammen-stoßen, -prallen (amb mit).
  3. Vegeu xocar.
  4. vaig topar de cap amb el sostre ich stieß mit dem Kopf an die Decke.
  5. el cotxe va anar a topar contra un arbre das Auto prallte gegen einen Baum.
  6. topàvem amb grans dificultats wir stießen auf große Schwierigkeiten.
  7. verb transitiu
  8. treffen.
  9. el vaig topar a l'estació ich traf ihn (oder begegnete ihm) im Bahnhof, ich stieß im Bahnhof auf ihn.
  10. verb reflexiu si ara ens topéssim no el coneixeria wenn wir uns jetzt begegneten, würde ich ihn nicht kennen.



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat