Pronúncia: ɔdœʀ
-
femení
- olor, flaire. Bonne odeur, bona olor. Mauvaise odeur, mala olor (pudor).
- [mauvaise] pudor. Une odeur répugnante, una pudor repugnant. Odeur de brûlé, de moisi, de renfermé, pudor de cremat, de florit, de resclosit.
- avoir une bonne odeur fer (bona) olor.
- avoir une mauvaise odeur fer mala olor (o fer pudor, o pudir).
- en odeur de sainteté figuradament en olor de santedat. Mourir, vivre en odeur de sainteté, morir, viure en olor de santedat.
- ne pas être en odeur de sainteté auprès de qqn familiarment i irònicament no caure bé a algú (o no estar ben vist -a per algú, o no ésser sant de la devoció d’algú).
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç