goupiller

Pronúncia: gupije
    verb transitiu
  1. fixar amb una clàvia, un passador o un piu.
  2. familiarment adobar, arreglar.
    1. [faire] fúmer, remenar.
    2. bien goupillé -ée ben fet -a (o ben parit -ida).
    3. mal goupillé -ée mal girbat -ada (o mal engiponat -ada, o mal fotut -uda).



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç