cordon

Pronúncia: kɔʀdɔ̃
    masculí
  1. pròpiament i figuradament cordó. Mettre des cordons à une paire de lunettes, posar cordons a unes ulleres. Un cordon d’agents de police, un cordó de policia.
  2. [de sonnette, rideau, etc] cordó, cadeneta f.
  3. [d’une porte] cordó, corda f [per a obrir una porta d’un edifici]. Cordon !, la corda! obriu la porta
  4. [bord d’une monnaie, moulure] cordó.
  5. cristianisme cíngol [cordó per a cenyir l’alba del sacerdot].
  6. [insigne] cordó.
  7. plural antigament lacet (lacets).
  8. cordon littoral geografia cordó litoral.
  9. cordon ombilical anatomia cordó umbilical.
  10. cordon sanitaire medicina cordó sanitari.
  11. couper le cordon figuradament tallar el cordó umbilical [independitzar-se].
  12. dénouer (ou desserrer) les cordons de la bourse figuradament afluixar la bossa (o els cordons, o la mosca fam, o la moma fam).
    tenir les cordons de la bourse tenir la bossa ben agafada [controlar els diners].

© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç