consigner

Pronúncia: kɔ̃siɲe
    verb transitiu
  1. consignar, dipositar, lliurar en dipòsit. Consigner une somme d’argent, consignar una quantitat de diners.
  2. comerç i mercat consignar. Consigner un navire, consignar un vaixell.
  3. [mentionner] consignar, fer esment de.
  4. [noter] consignar, anotar, escriure.
  5. [mettre à la consigne] deixar a la consigna.
  6. castigar sense sortir. Consigner un élève, castigar un alumne sense sortir.
  7. ciències militars [mettre aux arrêts] arrestar.
    • [des troupes] consignar, aquarterar.
  8. [interdire l’accès] prohibir l’entrada.
  9. [un emballage] deixar en dipòsit.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç