abreuver

Pronúncia: abʀœve
    verb transitiu
  1. abeurar. Abreuver le bétail, abeurar el bestiar.
  2. figuradament [accabler] aclaparar. On l’a abreuvé d’injures, el van aclaparar d’injúries.
  3. verb pronominal
  4. beure intr.
  5. figuradament beure intr.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç