sincerar

Accessory
Etimologia: del ll. td. sincerare ‘fer pur’ 1a font: 1803, DEst.
Body
    verb
  1. transitiu Provar la no-culpabilitat d’algú en allò que hom li atribueix.
  2. pronominal Excusar-se, justificar-se. Ella va provar de sincerar-se.