obliquar

Accessory
Etimologia: del ll. obliquare, íd. 1a font: 1696, DLac.
Body
    verb
  1. intransitiu Desviar-se de la perpendicular.
  2. intransitiu especialment Canviar la direcció de la marxa girant uns 45 graus a la dreta o a l’esquerra de la direcció primitiva.
  3. transitiu Fer oblic, donar a una cosa una direcció obliqua amb relació a una altra. Fer una guerxada i obliquar la mirada són una mateixa cosa.