fingir

Accessory
Etimologia: del ll. fĭngĕre ‘pastar; modelar’, d’on ‘inventar, fingir’ 1a font: s. XV
Body
    verb
    1. transitiu Simular, fer veure que és una cosa que no és. Fingir de treballar. Fingeix que dorm. Fingirem que no el coneixem.
    2. pronominal Es fingeixen alegres. Fingiu-vos malalts.
    3. transitiu Donar com a certa (una cosa imaginada). Dant fingeix que es troba a l’infern.
    4. transitiu Donar existència mental (a una cosa no real). Els poetes poden fingir les més grans meravelles.
  1. transitiu i usat absolutament És un home que no sap fingir.