blandear verb transitiu fer cedir, forçar. poc freqüent [un arma] blandir. verb intransitiu [blandirse] tremolar. verb pronominal [empezar a ceder] fluixejar intr.
blandengue adjectiu i masculí i femení familiarment fluix -a, feble -a, tou -ova. masculí americanisme [soldado armado con lanza] llancer.
blandices Pronúncia: blɑ̃dis femení plural afalacs m. © Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç
blandícia femení literàriament Verweichlichung f. Schmeichelei f. © Günther Haensch i Abadia de Montserrat
blandícia Pronúncia: bləndísiə femení despectivament [manera de viure] mollesse, nonchalance, indolence, laisser-aller m. • [afalac adulador] flatterie, cajolerie, louange, plat m fam.
blandícia femení [manera de viure] molicie, blandura, blandicia p fr. [afalac] lisonja, alabanza, halago m, blandicia p fr.