Es mostren 594815 resultats

atribolat | atribolada

atribolat

Accessory
Etimologia: de atribolar
Body
adjectiu Torbat, de manera que no sap què ha de fer, què dir, etc.

atribolat | atribolada

atribolat -ada

atribolat

adjectiu [atabalat] aturdido -da, atolondrado -da.

atribolat -ada

atribució

atribució

    femení
  1. Zuschreibung f.
  2. Unterstellung f.
  3. Zuteilung, Zuweisung f.
  4. [im Amt] Aufgabe, Befugnis f.

© Günther Haensch i Abadia de Montserrat

atribució

atribució

atribució

Pronúncia: ətɾiβusió
    femení
  1. attribution.
  2. [d’un càrrec] powers, authority, functions.

atribució

atribució

atribució

  1. El fet d'atribuir.
    atribuïment
    imputació
    càrrec. Fer càrrecs a algú. Hi ha càrrecs molt greus contra ell.
    assignació
  2. Funció atribuïda a algú. S'usa generalment en plural.
    funcions
    càrrec. Ésser algú en càrrec de fer quelcom.
    competència. Això no és de la meva competència.

© Manuel Franquesa

atribució

atribució

atribució

atribució

atribució

femení attribuzione. || plural attribuzioni. Això no entra en les seves atribucions, questo non entra nelle sue attribuzioni.

atribució

atribució

atribució

    nom femení
  1. Es fa una atribució quan s'atribueix una cosa a algú.
  2. Les atribucions d'una persona són les coses que ha de fer, les responsabilitats que té. El president del govern té unes atribucions més importants que els seus ministres.

atribució

atribució

atribució

Accessory
Partició sil·làbica: a_tri_bu_ci_ó
Etimologia: del ll. attributio, -ōnis, íd. 1a font: 1803, DEst.
Body
    femení
    1. Acció d’atribuir.
    2. Funció atribuïda a algú.
  1. filosofia Acció de predicar una qualitat d’un objecte.

atribució

atribució

atribució

Pronúncia: ətɾiβusió
    femení
  1. [acció] attribution.
  2. plural attributions, pouvoirs m. Això no entra en (està fora de) les seves atribucions, cela n'entre pas dans ses attributions.

atribució