surtir

    verb transitiu
  1. [proveer] assortir. Nuestro vecino nos surte de carbón, el nostre veí ens assorteix de carbó.
  2. [producir] fer, tenir, produir. El consejo surtió efecto, el consell va fer efecte.
  3. verb intransitiu
  4. [brotar] brollar.
  5. verb pronominal
  6. [abastecerse] proveir-se.