Vés al contingut
verb transitiu
-
[encomendar]
encarregar.
Encargar algo a uno, encarregar alguna cosa a algú.
-
[hacer encargado]
encarregar.
Encargar a alguien del almacén, encarregar algú del magatzem.
-
encarregar.
Encargó una mantelería nueva, va encarregar un joc de taula nou.
verb pronominal
-
encarregar-se.
Encargarse del material, encarregar-se del material.
-
fer-se fer.
Me he encargado un traje a medida, m'he fet fer un vestit a mida.
-
¡ya me encargo yo de él!
deixeu-me'l per a mi,
ja me n'encarrego jo, d'ell!