concurrir

    verb intransitiu
  1. [coincidir] concórrer. Dos líneas que concurren en un punto, dues línies que concorren en un punt.
  2. [acudir] concórrer. Todos concurrieron a la batalla, tots concorregueren a la batalla.
  3. [ir por costumbre] concórrer.
  4. [contribuir] concórrer, contribuir.
  5. [en alguien] concórrer. En él concurren todas las cualidades, en ell concorren totes les qualitats.
  6. [en un concurso] concursar.
  7. [convenir] convenir. No concurro con él en esta cuestión, no convinc pas amb ell en aquesta qüestió.