-
verb transitiu
- [dar azotes] assotar, fuetejar, flagel·lar, fustigar, xurriaquejar, cinglar.
- [el viento, las olas, etc] fuetejar, batre. El viento azotaba la cara, el vent fuetejava la cara.
- figuradament [asolar] arrasar, assolar. Una epidemia azotó la comarca, una epidèmia va arrasar la comarca.
- [el aire] fendre, tallar. verb intransitiu
- [con las alas] alabatre.
- [con la cola] fer cuades, fer cops de cua.