acabar,
tornar-se pron.
Voy a acabar loco, em tornaré boig.
¡acaba de parir!figuradament i familiarment
aboca el sac!
¡acabáramos!familiarment
Àngela!,
Àngela Maria!,
haguéssim començat per aquí!
acabar bien (o en bien) (o mal, o en mal)
acabar bé (o malament),
tenir bon (o mal) acaball.
acabar con
[destruir]
desfer,
enderrocar,
fer caure.
Acabar con el gobierno, desfer el govern.
acabar con
[poner fin a]
acabar,
enllestir,
rematar.
Por fin he acabado con este trabajo, a la fi he acabat aquesta feina.
acabar con
[consumir]
fer net de,
acabar.
Tenían mucho apetito y han acabado con todo lo que había en la mesa, tenien molta gana i han fet net de tot el que hi havia a taula.
acabar con
rompre amb,
trencar amb.
Acabar con su novia, rompre amb la seva promesa.
acabar con
matar,
acabar.
Con esos disgustos vas a acabar conmigo, amb aquests disgustos em mataràs.
acabar de
acabar de.
Acaba de salir, acaba de sortir.
acabar en
acabar en.
acabar por
[seguido de infinitivo]
acabar per,
a l'últim,
al final [seguit del verb conjugat].
Si insistes, acabará por confesar, si insisteixes, acabarà per confessar.
es cosa (o el cuento) de nunca acabar
és la cançó de l'enfadós.
¡hemos acabado!
ja n'hi ha prou!,
prou!
no acabar de
[seguido de infinitivo]
no acabar de,
no abastar a.
para acabar de arreglarlo
[para colmo]
per a acabar-ho d'adobar.
verbpronominal
acabar-se.
morir-se.
acabárselo todo
passar-se'n els taps.
¡se acabó!
ja n'hi ha prou!,
prou!
se acabó lo que se daba (o el carbón)figuradament i familiarment
s'ha acabat el bròquil.