compondre

verb transitiu comporre. || [un tractat, un himne, una música] comporre. || [un equip] comporre, costituire, formare. El grup és compost de deu noies, il gruppo è composto da dieci ragazze. || gràf comporre. || no compondre amb non andar d'accordo con, non conciliare (o non addirsi, o non confarsi, o non convenire) con. Els seus actes no componen amb les seves idees, i suoi atti non vanno d'accordo con le sue idee. || que compon això? cosa c'entra questo?

verb pronominal [l'aspecte físic] acconciarsi, rassettarsi. || [arribar a un acord] accordarsi, conciliarsi. || compondre-s'ho (o compondre-se-les) arrangiarsi, cavarsela da solo.