succeir

verb intransitiu [en un càrrec] succedere, subentrare. || [esdevenir-se] succedere, avvenire, verificarsi pron, accadere.

verb transitiu succedere intr.

verb pronominal succedersi, susseguirsi. || succedere intr. Oncle i nebot se succeïren en aquell càrrec, il nipote succedette allo zio in quella carica.