saltar

verb intransitiu saltare. Saltar a peus junts, saltare a piedi pari. Saltar d'alegria, saltare dall'allegria. || saltare, compiere un balzo. Saltava de dalt de la paret, saltava dall'alto del muro. Saltar de la finestra, saltare dalla finestra. || saltare, scendere, spiccare. Saltar del llit, saltare dal letto. || [a terra] saltare a terra, sbarcare. || [pels aires] saltare [in aria]. || saltare. M'ha saltat un botó de l'abric, mi è saltato un bottone dal cappotto. || [la pintura] scrostarsi pron. || fig saltare. Saltar d'una cosa a l'altra, saltare di palo in frasca. || estar a la que salta fig essere sul chi va là, stare in allerta. || fer saltar far saltare. || fer saltar [un ull] cavare.

verb transitiu saltar, oltrepassare, attraversare. || [el mascle a la femella] saltare, montare. || [passar per alt] saltare, omettere, tralasciare.