verd

    adjectiu
  1. també figuradament grün.
  2. [Obst] auch unreif.
  3. figuradament i familiarment schlüpfrig, anstößig.
  4. verd clar (fosc, malva, maragda) hell-(dunkel-, malven-, smaragd-)grün.
  5. verd (d')oliva oliv(en)grün.
  6. llenya verda grüne(s) Brennholz.
  7. llum verd circulació grüne(s) Licht.
  8. vell verd Lustgreis m.
  9. zona verda Grünanlage f.
  10. aquest préssec (noi) encara és verd dieser Pfirsich (Junge) ist noch grün.
  11. estar amb (algú) a les verdes i a les madures familiarment mit jemandem durch dick und dünn gehen.
  12. fer-se (passar-ne) de verdes i de madures od de seques i de verdes familiarment allerhand anstellen (durchmachen).
  13. tornar-se verd d'enveja familiarment vor Neid grün werden.
  14. la guineu, quan no les pot haver, diu que són verdes [Spruch] dir (bzw ihm usw) sind die Trauben zu sauer oder hängen die Trauben zu hoch.
  15. de més verdes en maduren! [Spruch] bei Gott ist kein Ding unmöglich!
  16. masculí
  17. Grün n.
  18. Grüne(s) n.
  19. agricultura auch Grünfutter n.
  20. masculí i femení [generalment en plural] política
  21. Grüne(r m) m/f.
  22. els verds die Grünen pl.



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat