pertocar

    verb intransitiu
  1. anheim-, zu-fallen, zuteil werden.
  2. gebühren, zu-kommen, -stehen.
  3. jo vull la part que em pertoca ich will den Teil, der mir zusteht.
  4. a tu no et pertoca de fer això es gebührt dir nicht, das zu tun.
  5. a tots els qui pertoca an alle, die es angeht.



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat