mendicar

Pronúncia: məndiká
    verb transitiu
  1. [almoina] mendier.
    usat absolutament [demanar almoina] mendier. Un pobre desgraciat constret a mendicar, un pauvre malheureux réduit à mendier.
  2. figuradament [pidolar] mendier. Mendicar un petó, mendier un baiser.