contrastar

Pronúncia: kuntɾəstá
    verb transitiu
  1. [pesos i mesures] étalonner, contrôler.
    • [or i plata] poinçonner.
  2. antigament [impedir el pas] s'opposer à, contrecarrer.
  3. verb intransitiu
  4. contraster. La prudència del fill contrasta amb l'audàcia del pare, la prudence du fils contraste avec l'audace du père.
  5. no contrastant [no obstant] malgré.
    no contrastant això cependant (néanmoins).