Pronúncia: kumpɔ́ndɾə
-
verb transitiu
-
[formar un tot]
composer.
• literatura, música i art composer. Compondre una sonata, composer une sonate. - [integrar] composer. Els jugadors que componen l'equip, les joueurs qui composent l'équipe.
- arts gràfiques [un text] composer.
- no compondre amb ne pas concorder avec (ne pas s'accorder avec).
- què compon això amb allò? qu'est ce que ça a à voir avec cela? verb pronominal
- [l'aspecte físic] s'arranger, se parer, se faire une beauté.
- [arribar a un acord] arriver à un accord, se mettre d'accord, tomber d'accord, s'entendre.
- compondre-s'ho (compondre-se-les) familiarment s'arranger (se débrouiller, s'en sortir, s'y prendre).