[i la forma no-, com a prefix, en substantius i adjectius lexicalitzats]
no.
Un pres no violent, que no és conflictiu, un preso no violento, que no es conflictivo.
Gandhi era no-violent, partidari de la no-violència, Gandhi era no violento, partidario de la no violencia.
no gaire
no mucho.
Tens son? No gaire, ¿tienes sueño? No mucho.
no... gaire
no... mucho (o demasiado).
No has fet gaire cas del que t'he dit, no has hecho mucho caso de lo que te he dicho.
no... gens
no... nada (o en absoluto).
No t'entenc gens, no te entiendo nada.
no i no!
¡que no!
no... més que
[solament]
no... más que,
no... sino.
No tinc més que pa, no tengo más que pan.
no... pas poc!
¡y que no... nada!,
¡no... poco!
No presumeix pas poc!, ¡y que no presume nada!
no... res
no... nada.
No sento res, no oigo nada.
no... sinó
no... sino.
No és el seu germà, sinó el seu gendre, no es su hermano, sino su yerno.
no... sinó
[no... més que]
no... sino,
no... más que.
No feia sinó plorar, no hacía sino llorar.
no sense
no sin.
no solament... sinó (o sinó que)
no solo... sino también (o sino que).
però no gens
pero no,
no así.
M'agrada de nedar quan fa sol, però no gens quan plou, me gusta nadar cuando hace sol, pero no cuando llueve.
masculí
no.
Em va respondre amb un no, me respondió con un no.