menester

    masculí
  1. [necessitat] menester, necesidad f.
  2. fer menester ser útil (o de utilidad). Si no et faig menester, me'n vaig, si no te soy útil, me voy.
  3. haver de menester [algú] necesitar, hacer falta. Vine, que t'haig de menester una estona, ven, que te necesito por un rato.
  4. haver de menester [alguna cosa] haber menester (o haber menester de). Hauré de menester molts llibres, habré menester de muchos libros.
  5. tot fa menester todo es menester.