imposar

    verb transitiu
  1. [posar sobre] imponer, poner. Imposar el vel, una medalla, imponer el velo, una medalla.
  2. [les mans] imponer.
  3. [obligar a] imponer. Cada càrrec imposa uns deures, cada cargo impone unos deberes. Imposar silenci, imponer silencio. Imposar un candidat, imponer a un candidato.
  4. [imputar] imponer, imputar.
  5. [ensenyar] imponer, instruir. El vaig imposar en gramàtica, le impuse en gramática.
  6. usat absolutament figuradament imponer, impresionar. És un home que imposa per la seva força, es un hombre que impone por su fuerza.
  7. comerç i mercat [diners] imponer.
  8. verb pronominal
  9. [obligar-se] imponerse. S'ha imposat de llevar-se cada matí a les cinc, se ha impuesto levantarse cada mañana a las cinco.
  10. [ésser o esdevenir forçós] imponerse. Davant la vaga de transports públics, s'imposa d'anar a peu, ante la huelga de transportes públicos, se impone ir a pie.
  11. [prevaler] imponerse, prevalecer intr. S'ha imposat la voluntat popular, se ha impuesto la voluntad popular.
  12. [fer-se respectar, obeir, admirar] imponerse. Cal que algú sàpiga imposar-se, es necesario que alguien sepa imponerse.