Vés al contingut
verb transitiu
-
[destruir]
deshacer.
-
[un mecanisme]
desmontar,
desarmar.
-
[un nus, un lligam]
deshacer,
desatar,
desanudar,
soltar.
-
desarreglar,
desordenar,
deshacer.
El vent li desfeu el pentinat, el viento le desarregló el peinado.
-
[la neu, el glaç]
deshacer,
derretir,
fundir.
El sol desfà la neu, el sol deshace la nieve.
-
[sucre]
deshacer,
disolver,
diluir.
-
[un contracte]
deshacer,
anular.
Desferen el seu matrimoni, deshicieron su matrimonio.
-
deshacer,
desandar.
Vam desfer bona part del camí, deshicimos buena parte del camino.
-
[aclaparar]
deshacer,
abatir,
abrumar.
Tantes desgràcies l'han desfet, tantas desgracias le han deshecho.
-
[l'enemic]
deshacer,
vencer,
derrotar,
desbaratar.
-
figuradament
deshacer,
aniquilar,
destrozar.
-
figuradament [una confusió, un dubte]
deshacer,
disipar,
aclarar.
-
figuradament [un misteri]
deshacer,
desvelar,
aclarar.
verb pronominal
-
deshacerse.
El grup s'ha desfet, el grupo se ha deshecho.
-
[descordar-se]
deshacerse.
Desfés-te el nus, deshazte el nudo.
-
[la neu]
deshacerse,
fundirse,
derretirse.
-
[el sucre en el cafè]
deshacerse,
diluirse,
fundirse.
-
[els núvols, el fum]
deshacerse,
disiparse,
desvanecerse.
-
desfer-se de
figuradament [desempallegar-se]
deshacerse de,
quitarse de encima,
librarse de.
-
desfer-se de
figuradament [assassinar]
deshacerse de,
quitar de en medio.
Es desfeu del testimoni escanyant-lo, se deshizo del testigo estrangulándolo.
-
desfer-se en
figuradament
deshacerse en.
Desfer-se en llàgrimes, en elogis, deshacerse en lágrimas, en elogios.
-
desfer-se per algú
figuradament [adular, contemplar]
deshacerse por alguien.