desfer

    verb transitiu
  1. [destruir] deshacer.
  2. [un mecanisme] desmontar, desarmar.
  3. [un nus, un lligam] deshacer, desatar, desanudar, soltar.
  4. desarreglar, desordenar, deshacer. El vent li desfeu el pentinat, el viento le desarregló el peinado.
  5. [la neu, el glaç] deshacer, derretir, fundir. El sol desfà la neu, el sol deshace la nieve.
  6. [sucre] deshacer, disolver, diluir.
  7. [un contracte] deshacer, anular. Desferen el seu matrimoni, deshicieron su matrimonio.
  8. deshacer, desandar. Vam desfer bona part del camí, deshicimos buena parte del camino.
  9. [aclaparar] deshacer, abatir, abrumar. Tantes desgràcies l'han desfet, tantas desgracias le han deshecho.
  10. [l'enemic] deshacer, vencer, derrotar, desbaratar.
  11. figuradament deshacer, aniquilar, destrozar.
  12. figuradament [una confusió, un dubte] deshacer, disipar, aclarar.
  13. figuradament [un misteri] deshacer, desvelar, aclarar.
  14. verb pronominal
  15. deshacerse. El grup s'ha desfet, el grupo se ha deshecho.
  16. [descordar-se] deshacerse. Desfés-te el nus, deshazte el nudo.
  17. [la neu] deshacerse, fundirse, derretirse.
  18. [el sucre en el cafè] deshacerse, diluirse, fundirse.
  19. [els núvols, el fum] deshacerse, disiparse, desvanecerse.
  20. desfer-se de figuradament [desempallegar-se] deshacerse de, quitarse de encima, librarse de.
  21. desfer-se de figuradament [assassinar] deshacerse de, quitar de en medio. Es desfeu del testimoni escanyant-lo, se deshizo del testigo estrangulándolo.
  22. desfer-se en figuradament deshacerse en. Desfer-se en llàgrimes, en elogis, deshacerse en lágrimas, en elogios.
  23. desfer-se per algú figuradament [adular, contemplar] deshacerse por alguien.