Pronúncia: ɛ̃gʀa -at
-
adjectiu i masculí i femení
- [qui n’a aucune reconnaissance] desagraït -ïda, malagraït -ïda, ingrat -a.
- figuradament [qui ne dédommage guère de la peine qu’il donne] desagraït -ïda, malagraït -ïda, ingrat -a.
- [déplaisant] ingrat -a. Un temps ingrat, un temps ingrat. Un visage ingrat, una cara ingrata.
- la mémoire est ingrate la memòria és ingrata (o falla).
- vous n’aurez pas affaire à un -e ingrat -ate no seré pas desagraït -ïda.
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç